लेक

लेक असते आपल्या ,बाबांची लाडकी राणी ,

मनातली तिची जागा ,घेऊच शकत नाही कोणी ।

मी सुध्दा माझ्या अप्पांच लाडक पिल्लू ,

हट्ट करायचे तेव्हा पासून ,जेव्हा अगदी होते टिल्लू ।

अप्पा म्हणजे आमचे ,मूर्तिमंत शिस्त ,

असूच शकत नाही त्यांच्या समोर ,घरातल कोणी बेशिस्त ।

लहानपणीच्या कष्टानीं त्यांना ,खूप काही शिकवलं,

स्व-कष्टाने शिक्षण घेताना ,सर्वांगाने घडवलं ।

तुटपुंज्या पैशात भागवताना ,खूप झाली चढाओढ ,

आईच्या साथीने तरीही बसवली ,संसाराची घडी बिनतोड ।

झंजिनिअरींग च बीज ,हळूवार रूजवल आमच्या मनात ,

कुठलही काम अशक्य नाही , हेच ठेवा नेहमी ध्यानात ।

आई वरच प्रेम त्यांनी ,कधी शब्दात नाही मांडल ,

मुलांवर संस्कार करता करता ,आम्ही त्यांच्या कृतीतूनच जाणलं ।

आईवर नुसत प्रेम नाही ,विश्वास होता पूर्ण ,

चौकटीत भागवताना सुध्दा ,घराला घरपण देईल संपूर्ण ।

खूप काही त्यांनी त्याच्या ,उदाहरणातून शिकवलं ,

आयुष्यभर शिकत रहाव , हे स्वत: करून दाखवल ।

अप्पा ,तुम्ही आमच्या करता , खूप काही केलत ,

आयुष्याच्या वाटेवर ,संस्कारांच सुख दिलत ।

या सुखाची परतफेड ,जन्मभर करत राहीन ,

पुढच्या पिढीला , संस्कारांचा वसा देऊन जाईन ।

लेक तुमची लाडकी मी, तुम्ही माझे पिता ,

सदैव आशिर्वादाचा हात डोक्यावर राहून देत ,हेच मागणे आता ।