छोटीशी राणी माझी

छोटीशी राणी माझी ,मोठी झाली खऱी,

जगातली सगळयात सुंदर ,तूच माझी परी।

इवलेसे पाय होते, इवल्याशा अदा,

अस्तित्वाने तुझ्या ,घर हसलं खदा खदा ।

लुकलुकीत डोळयांनी , जेव्हा प्रथम तू माझ्या कडे पाहिलं,

त्यांच क्षणी मी माझ संपूर्ण आयुष्य ,तुझ्या करता वाहिलं ।

शाळेच्या पहिल्या दिवशी ,झालीस जेव्हा तू दूर ,

डोळयातील आसवांना ,जणू आलाच होता पूर ।

पहिलं वहीलं बक्षीस तुझ ,डोळे भरून पाहिलं,

चेहेरया वरच हसूं तुझ ,आयुष्यभर मनात राहिलं ।

छोट्याश्या कागदावर जेव्हा ,चित्र तू काढायचीस,

असं वाटायच ,मनातल सगळं जग त्यावर सामावायचीस ।

नटखट तुझ्या अदा , लाघवी तुझा बोलणं,

वारयाच्या वेगाने ,तुझ रेस मधे पळणं ।

घुंगरांच्या तालावर ,कथ्थक चे बोल ,

भाव उमटायचे चेहरयावर तुझ्या ,जेव्हा गिरकी घ्यायचीच गोल ।

मित्र मैत्रीणींच्या गराडयात ,इतकी रमून जायचीस ,

जणू हेच माझ विश्व ,अस म्हणून जगायचीस ।

मायेच्या सावलीत ,खूप होतीस सुखात ,

खंबीर पणे उभ रहायचाय ,आता तुला या जगात ।

खूप मोठी होशील तू ,खात्री आहे याची ,

सदैव पाय जमिनी वरच राहून देत ,हीच इच्छा मनीची ।